zeer

Ik ben de pijn,

ik ben de gewonde liefde

ik kom als het donker is

en als het nog licht is

maak ik het donker.

Ik ben de pijn

de pijn die niet wordt aanvaard

ik ben al afgewezen,

voor ik mij aandien.

ik ben een miskend signaal,

een ontkende realiteit.

Ik verberg me in allerlei uitingen

soms onder woede,

soms onder spot,

soms onder haat,

soms onder onverschilligheid,

soms onder verveling,

allemaal pantsers

om het hart waar ik verblijf.

Ik ben de wond-energie van het hart

waar de liefde zetelt.

Het hart is de uitstraler van de liefde.

Het hart dat die liefde

eens vol vertrouwen

heeft gegeven aan

een gewonde blindgeslagen mensenwereld,

die alleen maar kon afwijzen

in schrik en pijn

en het daarmee zo verwondde

dat het zich ook blind moest maken en ongevoelig,

waardoor het van die wereld werd;

koud hard en afgesloten,

bang voor de warmte van de liefde

die immers als enige het hart

bereiken kan

en het ontroert

en tot beweging brengt.

Maar wanneer dat bewegen haar bezeert,

omdat het

oude wonden bloeden doet,

is het dan vreemd

dat zij zich hard maakt?

Ik ben de pijn,

ik ben de teruggekaatste

harte-energie:

om mij te ontwijken

om mij niet te voelen,

verdoven de mensen zich

met haat

met spot

met kou

met alles

wat mij dragelijk schijnt te maken.

Ik ben de pijn,

om mij ben je in slaap

om mij wil je niet wakker worden

om mij verhard je steeds je hart

waardoor je het contact verliest

met je innerlijke liefde

met de energie van je hart,

de stralende energie die altijd genezend is.

In contact zijn met die energie is:

zijn in vertrouwen

zijn in overgave

zijn als een kind

open en vrijmoedig.

Ik ben de pijn,

je wilt me niet

je lijdt me niet

ach, wilde je me in liefde verdragen

me voelen en lijden met open hart,

geestelijk en lichamelijk

ik zou genezend voor je zijn,

In liefde verdragen betekent:

mij willen voelen

mij willen lijden

mij aanvaarden zoals ik ben

het betekent:

Je angst voor mij op willen geven

en me toelaten

waar en hoe ik ook ben

het betekent:

Toe willen geven

dat je me verborgen houdt

onder je woede of kilte.

Ik ben de pijn,

mij willen verdragen

wil zeggen dat je mij in mijn schrilheid,

mijn schrijnende waarheid

wilt erkennen en lijden;

ik ben niet zoet,

ik ben verschrikkelijk.

ik ben de pijn, niets meer

en niets minder

wie mij in zichzelf vindt

voelt

en ervaart ...

geneest!

bron; "Van hart tot hart"

magda maris, 1987