Wat is het ergste dat ik over jou kan vertellen?
Van de dokter. Ze zouden je niet geloven. Ze zouden denken dat je in de val van mijn leugens bent gestapt. Je uitleggen dat ik al zo vaak heb gelogen dat ik niet meer weet hoe ik het niet moet doen. Dat ik dit doe om aandacht te krijgen. Omdat ik zogenaamd zoveel te kort ben gekomen vroeger. Zo zielig ben. Nou. Ik ben niets te kort gekomen. Ik kreeg alles wat mijn hartje begeerde. Ik had barbies en poppen en een hartstikke mooi kamertje. Mijn moeder was altijd thuis en we gingen twee keer per jaar op vakantie. Er zijn er echt die het wel slechter getroffen hebben maar in plaats van blij te zijn met wat ze heb doet ze dit.
Je zult ze gaan geloven. Ze kunnen je voorbeelden noemen. Je zult kijken naar de mooie leren banken, geen tv zien (weggewerkt), geen computer of administratie zien (weggewerkt) en de ranzige keuken zul je niet zien (deurtje dicht). Mijn moeder zal jou niet de blikken geven die ze mij toont. Je gaat twijfelen aan het verhaal dat ik je vertel. Mijn moeder zal je zeggen dat ze me nooit alleen zou hebben gelaten met de dokter dus dat het helemaal niet kan. Dat ze als moeder echt precies weet wat haar dochter voelt. Je krijgt koffie van het mooie servies uit de servieskast. Mijn moeder breekt een noodpak koekjes aan. Ze zijn over de datum en dat kun je zien dus je zult het niet aannemen, maar dan zijn ze wel aangeboden. Zo hoe een goed gastvrouw betaamt. Mijn moeder zal wat grapjes maken, waarvan zeker de helft zo vals sarcastisch dat je er van in de war raakt en niet weet of je er om moet lachen of het als een belediging moet zien. Mijn vader zal waarschijnlijk weglopen. Er ligt geen stof, nergens, en als je bezoek is aangekondigd zijn de dagelijkse planten naar de bijkeuken en staan er verse bloemen. Er staan geen lijstjes, met foto’s, anders dan die van hun ouders (bijna volledig overleden). Er liggen geen boeken, geen breiwerk, geen kranten of folders. Je kunt zien dat er geleefd wordt door het secretaire. Waar stickers liggen die altijd handig zijn om te bewaren, maar niet meer plakken. Pennen zonder veertje maar de inkt zit er nog in en lege enveloppen die als boodschappenlijstje gebruikt kunnen worden.
Het is me toch wat. Zoiets zal ze zeggen. Dat ze er helemaal rillerig van is geworden. Dat ze toch dacht dat het de laatste jaren echt goed met me ging. Ik kreeg weer wat kleur op mijn wangen en ik werd wat voller. Of dikker. Dat woord zou ze ook nog wel kunnen gebruiken. Ongelofelijk. Dat ze hoopt dat je me kunt helpen om te stoppen met liegen.
En jij zult het geloven.
