zondag 6 april 2014

lieve papa.

Er was een trein waar ik in zat. Ik kijk om me heen. Nette vaders op weg naar hun dochters. Hun nette dochters. Die smorgens hun veters strikken en hun jassen goed doen. De tanden zijn gepoetst en daar
beneden is het kapot geschrobt. Ze doen net alsof papa niet naar boven kwam gisterenavond. Toen mama maar het koor was. Zingen. Halleluja in de Gloria. Toen papa dronken was en. En een kusje kwam geven. Lieve dochter. Mooie dochter. Papa's kleine meisje. Wat word je toch snel groot. En toch blijf je altijd papa's kleine meisje. Alles was verkeerd gegaan en zij had het verkeerd gedaan. Verkeerd gekeken of verkeerde kleren aangedaan. En ze had het al gezien. Tijdens het avond eten. Toen zij haar aardappels vermoordde. Prakte. Zo zeggen normale mensen dat. Ze was moe. Voor papa's maakt dat niet uit. Hun liefde is oneindig.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten